Wanneer ging het mis voor mij??
Met een veelbewogen jeugd, die voor mij veel veranderingen bracht ten opzichte van het normale leven dat ik had willen leiden, werd ik geconfronteerd met verschillende tegenslagen. Mijn ouders gingen toen ik 11 was scheiden, mijn leefomgeving was gevuld met negativiteit, en ik had te maken met relatieproblemen. Deze combinatie zorgde voor een constante stresscyclus. Ik voelde voortdurend een adrenaline-boost die me steeds meer uitputte, waardoor ik op een gegeven moment zowel op het werk als in mijn privéleven niet meer functioneerde. Door onbewust altijd stress te ervaren, raakte ik lichamelijk uitgeput. Mentaal bleef ik echter altijd actief en gemotiveerd, en met die gedachte hield ik vol, ervan overtuigd dat er niets ernstigs aan de hand was en dat ik elke berg zonder hulpmiddelen zou kunnen beklimmen. Na bijna 5 jaar van strijd tegen mijn mentale en fysieke klachten begon ik me af te vragen: wat is er eigenlijk met mij aan de hand? Waarom kan ik deze negatieve cirkel niet doorbreken? Waarom voel ik me zo slecht, terwijl ik mezelf lichamelijk gezond acht?
Uiteindelijk moest ik de harde waarheid onder ogen zien:
ik was burn-out.
Omgaan met de situatie…
Na de scheiding van mijn ouders paste ik mijn leven aan op de situatie zoals ik die ervaarde. Het was een waardevolle les over hoe ik niet wilde zijn. Ik ging leuke dingen doen met vrienden, sportte veel, volgde mijn opleiding en na het afronden daarvan begon ik te werken. Na verschillende banen te hebben gehad, kreeg ik stabiliteit bij een bedrijf waar ik me ontwikkelde tot een waardevolle werknemer, betrokken bij verschillende afdelingen. In die tijd leerde ik ook een leuke vriendin kennen. Althans, dat dacht ik. Naarmate ik haar beter leerde kennen, ontdekte ik dat ook zij een jeugd had die verre van normaal was. Dat maakte voor mij niet veel uit, want ondanks de emotionele bagage die ze met zich meedroeg, hadden we het samen leuk. Mijn levensmotto was om te handelen naar de situatie waarin ik me bevond. Tegenslagen en negativiteit deden me niets (althans, dat dacht ik), maar onbewust sloot ik mezelf langzaam af en begon het mij te slopen. Het hield me zo bezig dat ik fysieke klachten begon te krijgen, zoals chronische vermoeidheid, hoofdpijn en spierpijn. Uiteindelijk leidde deze constante stress tot een burn-out. Ik had niet door hoe diep het ging, tot het moment dat mijn lichaam het niet meer aankon en ik volledig vastliep.
Gelukkig ontdekte ik dat ik, door rust te nemen, te relativeren en mezelf tijd te gunnen voor meditatie en Reiki, weer kon herstellen. Stap voor stap leerde ik mijn energie opnieuw te balanceren en mijn innerlijke rust terug te vinden. Deze nieuwe benadering van mijn gezondheid, zowel fysiek als mentaal, gaf me de ruimte om mijn leven weer op te bouwen en sterker terug te komen.
Ik wil je stap voor stap helpen met je lach, je leven en ervoor zorgen dat je weer kunt genieten.
P.S. Ik ben geen hoogopgeleide deskundige, psycholoog of arts. Wat ik wel ben, is iemand die heeft geleerd om op een gezonde manier om te gaan met negativiteit, tegenslagen en onrechtvaardigheid – zonder stress of fysieke klachten. Ik heb geleerd elke dag vol energie te lachen, te leven en te genieten.